none

Sinds 2007 ben ik actief betrokken bij Tuin van de Vrijheid. Dit is een jaarlijks terugkerend kunstproject voor bovenbouwleerlingen, steeds in een dorp van de gemeente Lingewaard. Een maand lang dompel ik me samen met Marian van der Steen van Bureau Buitenkans onder in het thema vrijheid. Marian informeert en inspireert, ik werk met leerlingen aan een mozaïek dat past bij het vrijheidsmonument in hun dorp. Elk jaar komt er een kunstwerk bij, wat de groei en bloei van onze vrijheid symboliseert.

Elk kind heeft beelden bij een omweg of kan er een verhaal over vertellen. Maar hoe teken je een omweg? In dit project leren kinderen uit groep 4, 5 en 6 oog te krijgen voor vormen en bewegingen, composities te ontdekken en herkennen. Daarbij laten ze zich inspireren door de landschappen van de Wijchense kunstenaar Harrie Gerritz. Kinderen tekenen op heel verschillende materialen ieder hun deel van de omweg. Uiteindelijk vormen de omwegen één compositie: de dro-omweg.

De gekleurde uitgeknipte vormen die Matisse in zijn werken gebruikt spreken enorm tot de verbeelding van (kleine) kinderen. Dat blijkt ook in dit beeldende kunst(geschiedenis)project. Kinderen schilderen met een van de complementaire kleuren en met een lang penseel een stuk fruit, waarna ze de vorm zo uitknippen dat er ook een restvorm ontstaat. Elke fruitvorm wordt op of bij een vorm of restvorm in de complementaire kleur (rood-groen, geel-paars, blauw-oranje) op een aanplakzuil in de klas geplakt, zodat een compositie ontstaat van eigen (fruit) vormen en restvormen. In de zingende kleuren van Matisse.

Kinderen beleven er plezier aan om voorwerpen anders te zien dan ze zijn. In het project ‘Kiek, een stoel’ prikkel ik kinderen om ‘bijzonder te kijken’ (oftewel: lenig of ondersteboven te kijken). Ieder kind krijgt een houten camera en zoomt in en uit op een kunststoel die speciaal voor de gelegenheid is gemaakt en die ik terplekke voor de kinderen in elkaar zet. De gemaakte foto’s worden in een groot boek geplakt. Samen vormen ze een verhaal over een stoel die eigenlijk helemaal geen stoel is. Of toch wel? Dit project is ontwikkeld voor kinderen in groep 1,2 en 3 en uitermate geschikt als activiteit voor een kinderfeestje.

Van september 2014 tot eind februari 2015 vond in Museum Het Valkhof de tentoonstelling ‘Ontmoetingen in oorlogstijd’ plaats ter ere van de bevrijding 70 jaar daarvoor. De tentoonstelling was meteen aanleiding voor verschillende scholenprojecten die doorliepen tot eind 2016. In opdracht van Museum Het Valkhof ontwikkelde Marian van Steen van Bureau Buitenkans een routeboek ‘Jong in Nijmegen 1944’ waarvoor ik de illustraties verzorgde. Het routeboek gidst gebruikers langs typische jongerenplekken – WOII-brandhaarden en hun verhalen – van tijdens en na de oorlog. Ook bieden opdrachten in het boek scholieren inzicht in de grote impact van oorlog op kinderen en jongeren.

“De hemel is nergens blauwer dan thuis” is één van de spreuken die voorgelezen wordt bij de start van het artistieke project “In Nijmegen is de hemel wit”. “And here… white”, zegt één van de vrouwen uit Aleppo, doelend op het tentdak van Heumensoord. Iedereen lacht en het ijs is gebroken. Wekelijks komt de groep vrouwen bijeen in het atelier van Myrna Rasker in de stad waar hun creativiteit gedeeld wordt. Talloze gesprekken en verhalen volgen in een informele wisselwerking tussen koffie en timmeren door.

Van januari tot eind april 2016 hebben de zes Nijmeegse artistiek geschoolde vrouwen en een antropologe met acht voormalige bewoonsters in de noodopvang van Heumensoord, samengewerkt in bovengenoemd creatief project. Het resultaat, in 3D gemaakte huizen, van ‘droomhuis’ in Nederland tot een gebombardeerd huis werden op zaterdag 30 april 2016 getoond in Museum Het Valkhof. Door de verschillende deelnemers werden verhalen verteld.